Dat is wel even wennen, niet alleen slapen in een relatief smal bed. Gelukkig hebben we het overleefd, en konden we bij het naastgelegen Quality Inn hotel ontbijten. Een typisch middenklassehotelontbijt, met toast, pancakes en net iets te weinig ruimte om te zitten. De geplande White House tour kon helaas niet doorgaan, dus zouden we op eigen gelegenheid de omgeving verkenning. Met de bus vertrokken we dus ook richting ‘The Mall’. Bij aankomst bleek het echter behoorlijk te regenen, dus rondlopen was geen optie. Gelukkig werden we afgezet bij het Smithsonian National Air and Space Museum, waar we de ochtend hebben doorgebracht. In de naastgelegen McDonald’s hebben we even een snelle salade als lunch genomen.

De bus bracht ons vervolgens in een uurtje naar het National Crash Analysis Center van de George Washington University; een instituut dat onderzoek doet naar simulaties met personenauto’s. We werden hartelijk ontvangen door de directeur van het centrum. Hij vertelde hoe zijn medewerkers in negen maanden een auto minutieus uit elkaar halen en in een computermodel stoppen. Daarna worden er nog enkele botsproeven mee gedaan, zodat er later goede simulaties van kunnen worden gemaakt. Daarnaast is het instituut betrokken bij de ontwikkeling van paaltjes die terroristen met auto’s moeten stoppen voor belangrijke gebouwen zoals het Witte Huis. Vreemd genoeg met de schade met zo’n botsing zo groot mogelijk zijn. Erg interessant allemaal, zeker omdat we de paaltjes later vaak zijn tegen gekomen in Washington.

Het bezoek bleek eerder afgelopen dan verwacht, dus bracht de bus ons naar een nabijgelegen museum; in dit geval het Steven F. Udvar-Hazy Center van het National Air and Space Museum. Hier waren veel oude vliegtuigen, helikopters, een space shuttle en een oude Concorde te zien. Na een uurtje hadden we echt onze portie ruimtevaart voor vandaag wel gehad, dus hebben we bij de toevallig weer aanwezige McDonald’s maar even een ijsje gegeten.

Met de bus zijn we weer naar Washington DC gereden, waar we zijn gedropt bij het Union Station. Vanaf daar ben ik met Sjoerd, Marije en Thomas op zoek gegaan naar een restaurantje. Onderweg kwamen we langs het Capitool, een mooi moment om wat foto’s te maken. Het was opvallend hoe weinig mensen er op straat zijn in Washington, en hoe weinig overal lijkt te gebeuren. Je zou niet zeggen dat dit het centrum van de macht is. Ik vreesde dus ook dat we geen restaurant zouden vinden, maar vlak bij het Capitool vonden we een leuk Mexicaans restaurantje waar we heerlijk hebben gegeten. Overigens duurt eten bij zo’n normaal restaurant niet veel langer dan bij een ‘fast food’ restaurant; ook hier stonden we binnen 30 minuten weer buiten 🙂

Tijdens onze wandeling terug naar het hotel hebben we nog wat foto’s gemaakt van het Capitool. Onderweg kwamen we toevallig een andere groep tegen, dus konden we met een veilig gevoel via de ‘Safe route’ door de wat minder veilige buurt lopen. Na een spelletje boerenbridge was het tijd om nog even te mailen, en te gaan slapen.