De dag startte met het ophalen van de was. Onze verwachtingen waren hoog gespannen, en werden gelukkig ook waargemaakt. Alles was keurig gewassen, en onze overhemden gestreken. Het ontbijt was weer bij Lowell’s , deze keer heb ik maar gekozen voor de pancakes. Een stevig ontbijt, voldoende om de ochtend mee vol te houden. Er was nog wat vrije tijd over, die we hebben gebruikt om onze koffers te pakken.

De bracht ons naar het vliegveld, waar we de self check in automaten al konden zien staan. Verbazingwekkend genoeg werkten ze deze keer wel goed, en lekker snel. Mijn bagage bleek weer net iets te zwaar te zijn, maar dat had de medewerker net iets te laat door 🙂 Wel weer met een oranje sticker tot gevolg. Nadat we door de security check hadden gepasseerd was er ‘free time’ tot 14 uur. We hebben een rondje over het vliegveld gelopen, een bagel gekocht, en zijn met een treintje naar onze gate gereden. Het mooie van Seattle-Tacoma airport is dat er overal gratis WiFi is, dus was het tijd om even met thuis te bellen.

En daarmee was het alweer tijd om te boarden. Ook hier hadden de stewardessen meteen door dat wij een bijzondere groep waren. De vlucht liep enige vertraging op, omdat het landingsgestellampje stuk was, en in een half uur vervangen moest worden. Zonder problemen konden we vervolgens de wolken in. We hadden deze keer een relatief kort vlucht, dus na anderhalf uur werd de daling alweer ingezet. Door de aanvliegroute en het mooie weer hadden we een prachtig uitzicht op San Francisco, de Golden Gate bridge en Alcatraz. Wat een gigantisch grote stad is het zeg! Na een extra rondje stonden we om 17:10 uur op de grond, en konden we onze koffers ophalen.

Met de bus werden we naar ons hostel gebracht, waar de kamers prima in orde zijn. Eigen badkamer, WiFi en dat soort dingen. Nadat de meeste deelnemers hun pak hadden ingeleverd om te laten stomen, ben ik met Sjoerd en Marije op zoek gegaan naar een restaurantje. We kwamen uit bij de ‘Piraat’,  waar we een heerlijke pizza hebben gegeten. Helaas bleek zelfs de ‘small’ pizza te groot, dus ging het restant in een doggy bag mee naar het hostel. Daar hebben we weer even een blogje getypt. In de kelder van het hostel bleek een ‘black and white’ party bezig te zijn. Na een kort bezoekje was het echt tijd om te gaan slapen.