Eindelijk een dag om uit te slapen! Maar niet te lang natuurlijk, we moeten wel op tijd zijn voor het ontbijt. Dat blijkt te bestaan uit – zoals dat bij een typisch Amerikaans motel hoort – uit donuts en andere zoete broodjes. Best lekker trouwens! De ochtend hebben we gebruikt om een stukje over de Walk of Fame te lopen, maar wat valt dat tegen in de regen zeg! Het is letterlijk een straat met veel verkleed- en souvenirwinkels en wat sterren op de stoep. In de buurt van het Kodak theater hebben we geluncht met een burger of salade, om vervolgens met de metro terug naar het hotel gegaan. Tijd om weer eens een blogje te schrijven en met wat deelnemers te praten over de plannen voor de komende dagen.

De middag en avond waren gereserveerd voor sport: basketbal deze keer. De metro bracht ons naar het Staples Center, een multi-purpose stadion dat plaats biedt aan ongeveer 20.000 toeschouwers. We waren wat vroeg, dus het was eerst tijd voor een drankje bij Starbucks. Bij binnenkomst in het stadion bleek al meteen een hele andere sfeer dan bij football, het stadion zag er erg netjes en ruim uit, en er waren extreem veel restaurantjes aanwezig. Ook hier bleken we boven in de zaal te zitten, maar we hadden een veel beter uitzicht dan bij het football – ik kon de bal nu ook in werkelijkheid zien. En voor de spannende momenten hingen er ook grote schermen, waarop alles nog beter te zien was.

Ronald had twee wedstrijden voor ons geboekt. De middag begon met de LA Clipers tegen de Denver Nuggets. Het was duidelijk te merken dat dit een minder belangrijke wedstrijd is; er waren nauwelijks bezoekers en er was weinig sfeer. Wel een mooie gelegenheid om de spelregels nog eens te leren kennen dankzij de uitleg van Jasper en Thomas, onze grote basketbalfans. Het is wel leuk om te zien dat er veel meer actie in het spel lijkt te zitten, en het een stuk eenvoudiger te volgen is dan football. Ondertussen bleek onze groep ook regelmatig op het sponsorbord voorbij te komen, met de tekst ‘Pixel Study Tour’, erg leuk om te zien! J De wedstrijd eindigde overigens met een verlies voor het thuisteam: 104-108. Tijd om even een burger te eten bij de McDonald’s.

Om half acht begon de tweede wedstrijd, het stadion was inmiddels goed gevuld, de cheerleader stonden klaar, het orgel maakte muziek en de show kon beginnen met het volkslied. De sfeer was bij deze wedstrijd een stuk beter, het publiek werd opgezweept door een orgel en natuurlijk een mooie wedstrijd. Tijdens een van de vele time-outs was ons vak nog in beeld op het grote scherm, maar we waren allemaal te laat om een foto te kunnen maken. Het thuisteam (LA Lakers) heeft overigens een groot voordeel; het wordt enthousiast aangemoedigd door het hele stadion, terwijl de gasten (Utah Jazz) wat minder vriendelijk benaderd worden. De laatste minuten werden echt spannend, maar helaas verloren de LA Lakers. Onze groep blijkt niet echt een positief effect te hebben op de winkansen van het thuisteam. Maakt niet uit, een geslaagde avond was het, zeker als je bedenkt dat we ons ruim zes uur hebben vermaakt in het stadion. De metro bracht ons weer naar het hotel, waar we weer even konden bloggen en napraten over de mooie avond. Weer op tijd slapen, de laatste dagen van de studiereis liggen voor ons!