Het einde van de studiereis begint nu echt dichtbij te komen; gelukkig sluiten we af met twee mooie dagen. Vandaag bezoeken we Disney, morgen Universal Studios. De nacht duurde een uurtje langer, door het ingaan van de wintertijd. We zitten nu weer op een verschil van negen uur met Nederland in GMT-8+0. Bij het ontbijt zongen we voor Sjoerd, en gaven we hem een cadeautje voor zijn 24^e verjaardag. Het ontbijt was in stijl met het aantal sterren van dit hotel, we konden allemaal één donut krijgen. Het mocht de pret niet drukken, vandaag gaat een ‘magical’ day worden! Rond half tien kwamen we aan bij het park, waar we op vloer Mickey onze auto parkeerden in vak 7C. Een trammetje bracht ons vervolgens naar de ingang van het park. En die rit was meteen een goede voorbode voor wat ons vandaag te wachten zou staan: voordat we vertrekken krijgen we eerst een uitgebreide veiligheidsinstructie, waarin we worden opgeroepen om onze armen en benen binnen boord te houden, en goed op onze kinderen te letten. Oh, en don’t cross the yellow line. Gelukkig wenste de medewerker ons een magical day! We besloten vandaag niet verder na te denken, en gewoon op te gaan in het Disneygevoel. Na en check en dubbel-check konden we dan ook vertrekken.

Bij de kassa van het park werden we vriendelijk verwelkomd door één van de medewerkers. Ze had meteen door dat dit ons eerste bezoek was aan het park, daarom kregen we allemaal een ‘first-time visit button’! 🙂 En ja, daar hebben we de hele dag trots mee rondgelopen (op onze tas, dat wel). Het park was dusdanig groot dat we niet wisten waar we moesten beginnen. De eerste attractie die we tegenkwamen was de Matterhorn bobslee. De rij was lekker kort, en het was een geweldige ride. De Splash Mountain deed zijn naam eer aan; de meeste van ons werden erg nat. Dat maakte niet uit, met het lekkere weer waren we snel weer opgedroogd. Indiana Jones was een echte topper, een attractie die we vaker zouden bezoeken die dag. De lunch bij het Franse restaurant viel tegen, je moet van Frans eten ook geen fastfood maken. Ookal is het zondag, het is lekker rustig in het park; we hebben nergens langer dan een half uurtje moeten wachten. Voor de populaire attracties was een ‘fast pass’ beschikbaar, waardoor de lange rij ontweken kon worden. We hebben de fast pass gebruikt bij de Space Mountain, die in tegenstelling tot Parijs geen looping maakt.

Bij ons bezoek aan Disney Imagineering hebben we verhalen gehoord over de ontwerpprocessen van een aantal attracties. Enkele daarvan staan ook in dit park, wat het voor ons extra leuk maakte om deze attracties eens te bezoeken. Een voorbeeld is Finding Nemo, waarbij je in een onderzeeër door een tocht maakt door onderwaterwerelden. Het probleem dat iedereen hetzelfde hoort, maar mensen voor in de boot veel eerder iets zien dan mensen achterin was nog niet echt opgelost. De natuurlijke interactie in de Buzz Lightyear Astro Blasters was dan wel weer goed opgelost met kinderlijk eenvoudig te bedienen laserguns. Opvallend was dat veel attracties regelmatig even stuk waren, of stuk gingen op het moment dat wij in de rij stonden. De enige tegenvaller (en afrader!) van het park is ‘Innoventions’, een attractie gesponsord door onder andere HP, Microsoft en Taylor Morrison, waarbij je een kwartier lang moet luisteren naar een promopraatje over huisontwerp en –inrichting. Overigens hoorden we bij Disney Imagineering dat bedrijven tientallen mijloenen dollars betalen voor dit soort attracties. In het ‘huis van de toekomst’ zelf kun je spelen met wat nieuwe technologie, die eigenlijk al gewoon op de markt is. Snel vonden we dus weer de uitgang, en sloten we de dag af met een rondvaart door het park.

Na het vallen van de avond aten we een burger bij de Hungry Bear, waar de enthousiaste caissière me vertelde dat we toch echt de World of Color moesten zien, helaas konden we daar niet met ons ticket heen. Een laatste keer Indiana Jones, en het was tijd om naar huis te gaan. Het was een bijzondere dag, in een park waar alles magical is, en alle medewerkers vriendelijk. Je wordt vermaakt op momenten dat je het niet verwacht, en ook wachtrijen duren minder lang doordat je continu bezig gehouden wordt. Bij het bezoek aan Imagineering werd dat de ‘Disney way of working’ genoemd, en dat zie je in het hele park terug. In het hotel was er tijd om nog even met thuis te bellen. Het einde van de reis komt nu toch wel echt dichtbij, morgen sluiten we af met Universal Studios!