De eerste dag zit er op. Die dag bestond ook echt uit 24 uur. Om half vijf stond de taxi klaar om met bagage te vertrekken naar de UT. We bleken wat vroeg te zijn, maar gelukkig kwamen er al snel meer deelnemers en uitzwaaiers. Om half zes vertrok de bus met academisch geschoolde chauffeur naar Schiphol, waar het tijd was voor de eerste groepsfoto en het laatste afscheid. Het inchecken verliep aardig soepel, op een enkele te zware koffer en niet-meewerkende incheckautomaat na.

De vlucht verliep goed, met pasta als ontbijt, en een broodje kip/kaas als lunch. Philadelphia was de plek waar we voet op Amerikaanse bodem konden zetten. Maar het land kwamen we niet eenvoudig in. Er stond een lange rij bij de douane, en de gesprekjes voor ons duurden erg lang. Gelukkig heeft onze reiscoördinator Ronald met zijn charmes de douanier overtuigd van onze goede bedoelingen, waardoor we relatief snel konden doorlopen. We waren precies op tijd voor onze aansluiting naar Boston. Die liep helaas wat vertraging op, waardoor we ruim een uur op een willekeurige plek op het vliegveld moesten parkeren. Met een uurtje vertraging en een bochtige vlucht kwamen we uiteindelijk toch aan in Bosten.

Met de bus vertrokken we naar ons hostel, waar ik de eerste nachten doorbreng met Sjoerd, Marije en Joeri. Omdat we later aankwamen dan gepland, en ons pasta-diner al op de vroege ochtend had plaatsgevonden, was de commissie zo aardig om een etentje voor ons te regelen. In de lokale pizzeria konden we goed kennismaken met Amerikaanse gebruiken; de kleinste pizza’s waren al te groot om volledig op te eten 🙂 Er waren inmiddels 24 uur voorbij, tijd om eindelijk te gaan slapen.

[flickr]5025536794[/flickr]