Onze voeten krijgen vandaag rust: we gaan met de bus naar het eerste ‘echte’ bedrijf: InterSense. De bus was wat laat, en onderweg bleken er ook veel files te staan. Onze buschauffeur wist in de file echter telkens de goede baan te kiezen, door zo af en toe wat auto’s af te snijden. Daardoor kwamen we precies op tijd aan bij het bedrijf, waar we ook weer hartelijk ontvangen werden. De marketingman gaf een uitgebreide uitleg over de producten en technologieën van InterSense. Ze maken sensors voor motion tracking, die bijvoorbeeld gebruikt worden voor het animeren van figuren in de film Avatar. Ook hier was er weer een uitstekende Italiaanse lunch door het bedrijf geregeld.

Buiten bleek het inmiddels lekker opgewarmd, en dus was het tijd voor een groepsfoto. Zoals het een goed motion tracking bedrijf betaamd werd dat gedaan met drie fotocamera’s tegelijk. De busrit terug verliep gelukkig een stuk soepeler. Meteen een mooi moment om wat te discussiëren met wat deelnemers; we hebben een leuke groep!

Precies op tijd stonden we voor het hoofdgebouw van MIT, waar we werden opgewacht door de directeur van HypoSurface. Vreemd genoeg vonden we het al normaal dat we voor de vierde keer op de stoep van MIT stonden, terwijl het toch echt iedere keer een bijzondere belevenis is. HypoSurface is een project waarbij een oppervlak zich aanpast aan de omgeving op basis van verschillende input. De directeur was echter niet zo goed in het overbrengen van het verhaal en deed het vanuit een andere invalshoek dan verwacht. Een wat minder leerzame ervaring dus.

Op de trappen van MIT werd er nog even een groepsfoto gemaakt, ook nu weer in de stralende zon. Te voet ben ik met Sjoerd, Marije en Thomas naar Harvard gegaan. De wandeling duurde wat langer dan verwacht, maar op Harvard Square konden we toch Bas de hand schudden. Hij studeert daar de komende maanden, en had aangeboden een rondleiding over de campus te geven. Het is leuk om te zien dat er grote verschillen zitten tussen Harvard en MIT. Zo is de campus van Harvard veel groener, en dus een beetje te vergelijken met die van de UT (voor zover die vergelijking mogelijk is natuurlijk :P). Je voelt in ieder geval de bijzondere sfeer die heerst op één van de beste universiteiten ter wereld.

De wandeling maakte hongerig, dus hebben we gegeten bij Bas z’n favoriete Thai, erg lekker allemaal! Na nog een drankje bij Bas thuis (met een typisch Amerikaanse inrichting :)) was het tijd om de metro naar het hostel te nemen. Een mooi moment om weer een blogje te schrijven. Morgen vertrek naar New York!

Eten met Bas bij de Thai.